Türk xalqları həmin dövrlərdə ilk dəfə Orxon-Yenisey abidələrini və Şərqi Türküstanda olan mədəni abidələrini yaratmışlar.
Türk sözümə (Tu-Kiye) ilk dəfə Çin və Bizans mənbələrində rast gəlinir. Onun adının qəbilə adından və ya onun başçısının adından götürüldüyü güman edilir. Lakin türk sözünün yaranması haqqında digər ehtimallar da vardır (troya, qədim yunan və ya Roma xalqlarından yaranması).
Türk xalqları əvvəlcə Altay dağları rayonunda formalaşmışdır. Sonralar bu xalqlar şimal-şərq (Sibir və Uzaq Şərqə), şimal-qərb (Volqaboyu və Urala) və cənub-qərb (Mərkəzi Asiya, Qafqaz və Anadoluya) istiqamətlərində miqrasiya etmişdir..
Təfəkkür, tarixi-coğrafi məkan, adət ənənələrinə görə türk xalqları yaxındır. Lakin onlar dil və mənşə fərqlərinə görə 4 qola ayrılır.
Oğuzlara türklər, azərbaycanlılar, qaqauzlar, türkmənlər, türkmanlar, krım tatarları aiddir.
Qıpçaq qoluna qazaxlar, qaraqalpaqlar, qumıqlar, qırğızlar, altaylar, noqaylar daxildir. Özbəklər, salairlər, uyğurlar, tıvalılar, şorlar,
Baraba və Çulun tatarları, kumandılar, kızıllar, xakaslar, telengitlər, teleutkır, cigillər türk xalqlarının uyğur qoluunu əmələ gətirir.
Bulqar qolu tatarlar, başqırdlar, qaraçaylar və karaim xalqlarından ibarətdir .
Türk xalqlarının birləşməsində aşağıdakı xüsusiyyətlər də əhəmiyyətli rol oynamışdır: əfsanələr və dastanlarının oxşarlığı, eyni sənət sahələrinin (ovçuluq, ipəkçilik, dəmirçilik) olması, ölkələrin və ərazilərin eyni (oxşar) toponimlərə malik olması və s.
Yorum Gönder